BLOG
Hoe ben ik hondentrimster geworden?
Als kind hielp ik mijn vader al vaak met het verzorgen van de honden, en ging vaak met hem als hij met de honden ging wandelen. We hadden grote Airdale Terrier (Donald) en een middenslag poedel (Ollie). Lter kwam daar de poedel van mijn oma bij (Sammy) bij toen zij was overleden. Van de poedels kan ik mij herinneren dat ze behoorlijk verwend waren en......bang voor mannen. Ik hoefde dus nooit een poedel dacht ik. Ik ging wel voor de veel stoerdere Airdale Terrier.
Toen ik op mijn 17e het huis uit ging om te studeren en te gaan werken vond ik het niet de juiste tijd een hond aan te schaffen; ik was veel van huis en dan zou de hond veel alleen zijn. Ik ging eerst maar voor een kat, en dat werd een getraumatiseerd poesje uit het asiel en heette Samantha. Ik heb altijd goed voor haar gezorgd en ze is volgens mij best oud geworden. Maar katten waren niet echt mijn ding.
We maken even een sprong in de tijd.
Den Ham
Na mijn HBO opleiding aan het inmiddels opgeheven NHB in Deurne (Nederlandse hippische beroepsopleiding) heb ik enkele jaren bij een van 's werelds grootste en bekendste paardenfokkers gewerkt "stal Roelofs" in den Ham. Hier werkte ik als groom voor de springpaarden, en ik ging vaak mee naar binnen en buitenlandse wedstrijden om de paarden te verzorgen voor de ruiters. Een bijzondere, gave en avontuurlijke tijd.
Helaas ging stal Roelofs inkrimpen en moesten er mensen ontslagen worden. Ik was er een van........
Tja en dan, grote paniek natuurlijk. Ik had alleen mijn MAVO diploma, wel altijd gewerkt dus werkervaring had ik wel. Maar uiteindelijk komt altijd alles op zijn pootjes terecht en kwam ik op het heldere idee de trimopleiding te gaan doen aan het HKI (huisdierkennis instituut) in Bunnik. Een nieuwe wereld ging voor mij open; van het toiletteren van paarden, naar het toiletteren van honden.
Ik vond het best wel een pittige opleiding met veel theorie maar uiteraard ook veel stage lopen. Dit deed ik in Dedemsvaart en in Den Haag. Toen had ik nog geen rijbewijs en ik tufte een jaar lang bijna elke dag op en neer op mijn brommertje naar Dedemsvaart, samen met mijn hondje Rakker in de rugzak. Omdat deze trimsalon weinig poedels knipte, kon ik in den Haag terecht bij Jetty van de Hulst (een bekendheid in trimmend NL) om de kneepjes van het poedel knippen onder de knie te krijgen. Hier ging ik met de trein naar toe. Behoorlijk ondernemend dus!
In 1994 behaalde ik mijn trimdiploma en mocht ik beginnen. Helaas was het op dat moment lastig om in den Ham iets op te zetten of ruimte te vinden waar ik mijn trimsalon zou kunnen starten.
In een vakblad stond een trimsalon ter overname aangeboden. Ik heb contact gezocht, de nodige gesprekken zijn gevoerd en in 1995 was ik de trotse eigenaar van mijn eigen trimsalon in Deventer, wat uiteraard wel betekende dat ik moest verhuizen.
Jacqueline waar ik de trimsalon van overnam zou nog enkele uren per week mee blijven werken zodat de klanten langzaam konden wennen aan het nieuwe gezicht. Ik heb mega veel van Jacqueline geleerd. Want ik had mijn diploma dan wel gehaald dat wil natuurlijk niet automatisch zeggen dat ik ook een bedrijf kon runnen. En ik belande ook nog eens in een bestaand klantenbestand. En dat is toch even wat anders als dat je met 1 klant begint.
Maar alles verliep voorspoedig, en iedereen was tevreden. Na een half jaar besloot ik de naam van de salon te veranderen: van (bijna 30 jaar) "hondenkapsalon Jacqueline" naar "trimsalon de Vrolijke Viervoeter". Nu was het echt van mij en wat was ik TROTS. Jacqueline verdween steeds meer naar de achtergrond, kwam nog wel zo af en toe koffie drinken maar ik kon het nu alleen gaan doen. Super spannend!
In het begin was het best zwaar, wilde geen fouten maken en ik wilde het graag goed doen. Ik ging ervoor in elk geval, zaken doen ik leek er voor in de wieg gelegd. Mijn vader (ook zakenman) zou in elk geval trots op me zijn geweest!
Ik heb veel moeten leren; verschillende klanten te woord staan, afspraken goed in leren plannen, verschillende hondenrassen herkennen en natuurlijke de verschillende vachtsoorten.
Tijdens de opleiding leer je vaak de perfecte vachten te behandelen, maar niets wat er net naast heeft gelegen. En dan mag je creatief gaan leren zijn. Ik deed veel aan bijscholingen, nam deel aan verschillende specialisatie cursussen en ook aan trimwedstrijden. Monique deed waar ze goed in was; veel informatie opzuigen als een spons om maar zo goed mogelijk uit de verf te komen in mijn eigen salon.
En dan had je de belasting ook nog.......ik moest gaan leren boekhouden, aangiftes doen, enz enz. Niet mijn favoriete bezigheid, maar het moest wel gebeuren.
Al mijn inzet werd uiteindelijk beloond door een zeer goed draaiende salon te hebben die bekend stond in de wijde omgeving. Ik had een groot klantenbestand en werkte (soms) 6 dagen in de week van 's morgens 9.00 uur tot 's avonds 18.00 uur. Mijn eigen honden schoten er wel eens bij in, en dat heb ik echt moeten leren; een balans vinden tussen werk en prive.
Ik heb 15 fantastische jaren in Deventer gehad. Ontzettend veel geleerd en gegroeid in mijn persoonlijke ontwikkeling maar ook als trimster.
Trimmen is een zwaar vak, veel mensen verkijken zich hierop. Men denkt al snel dat we de hele dag met hondjes "frutselen" maar niets is minder waar.
Zelf heb ik ook de nodige trimmerskwaaltjes gehad waaronder een tennisarm, slijmbeursontsteking en een acute nekhernia.
Maar het is ook wel ontzettend leuk en dankbaar werk, het contact met de klanten en de honden hebben mij altijd enorm aangesproken.
Om mensen te kunnen helpen met hun viervoeter, hun van advies te kunnen voorzien dit heeft mij altijd heel veel voldoening gegeven.
In 2009 leerde ik mijn huidige partner kennen die melkveehouder was/is in Beltrum. Plannen werden gesmeed en we zouden in 2010 gaan samenwonen. Ik ging naar de boerderij, en verruilde dit keer de honden om voor koeien. Dit was weer even heel iets anders.
Op 4 juni 2010 ben ik samen met de honden verhuisd naar Beltrum, en mijn trimsalon heb ik in augustus 2010 verkocht, en ik werd fulltime boerin. Wat een verschil........Ik begon ooit met paarden, toen werden het honden, toen werden het koeien, en nu zijn het weer honden, want:
Het bloed stroomt toch waar het niet gaan kan. Na jarenlang meegewerkt te hebben op de boerderij, heb ik besloten om per 10 juni 2025 weer honden te gaan trimmen. Plannen zijn gesmeed, ruimte is klaargemaakt en 9 juni hield ik open huis die druk bezocht is.
Ik ga het echter anders aanpakken als in Deventer waar ik een behoorlijke grote trimsalon had, en ook een drukke trimsalon. Ik had lange wachttijden en in drukke periodes behandelde ik wel 10 a 12 honden per dag (uiteraard met hulp).
Zo druk gaat het nu niet meer worden, tenminste die intentie heb ik niet. Mijn trimsalon is beduidend kleiner en ik heb gewoon de ruimte niet om teveel honden tegelijk binnen te hebben.
Ik neem jullie dan ook graag mee in mijn werk als honden trimster, maar ook als detectie instructrice. Ik zal wat blogs gaan schrijven over de vachtverzorging, specifieke vachten, en wat je thuis kunt doen je hond optimaal te verzorgen. Maar ook zal ik wat vertellen over detectie.
Houdt de site vooral in de gaten voor een nieuwe blog.
Mochten jullie na het lezen van dit blog vragen hebben of informatie willen over het trimmen van honden of detectie, stuur me dan vooral een bericht via de contactpagina
@Monique